Als ik digitaal ga ondertekenen, is de bewijskracht dan hetzelfde?

Nee niet altijd! Lees snel verder…

De afspraken over de rechtsgevolgen van de elektronische handtekening zijn vastgelegd in een Europese verordening. En in het Nederlands Burgerlijk Wetboek. Kort en krachtig leggen we het hieronder uit. Er zijn drie varianten van de elektronische handtekening:

De gekwalificeerd handtekening. Hiervoor is iemands identiteit met zekerheid geverifieerd. Bijvoorbeeld met behulp van een (online) paspoortcontrole.  De ondertekenaar krijgt een gekwalificeerd certificaat om zijn handtekening mee te zetten. Deze vorm is zondermeer gelijkgesteld aan de natte handtekening zoals je deze op papier zet. Deze handtekening biedt de volledige zekerheid (bewijskracht) en is in alle EU-lidstaten geaccepteerd. Wil je niet inboeten qua zekerheid bij de overgang van papier naar digitaal? Kies dan altijd deze variant.

De geavanceerde handtekening. Hierbij wordt iemands identiteit ook geverifieerd, maar op een eenvoudigere wijze.  Bijvoorbeeld met behulp van een  certificaat en meerstaps-verificatie. Deze vorm kan ook dezelfde rechtsgevolgen hebben, mits de implementatie voldoet aan deze wettelijke eisen:
• De handtekening is op unieke wijze aan de ondertekenaar verbonden;
• De handtekening maakt het mogelijk de ondertekenaar te identificeren;
• De handtekening komt tot stand met gegevens voor het aanmaken van elektronische handtekeningen die de ondertekenaar, met een hoog vertrouwensniveau, onder zijn uitsluitende controle kan gebruiken;
• De handtekening is op zodanige wijze aan de daarmee ondertekende gegevens verbonden, dat elke wijziging achteraf van de gegevens kan worden opgespoord.

De implementatie van deze variant moet goed zijn. Als de handtekening ter discussie wordt gesteld, moet je zelf kunnen bewijzen aan bovenstaande eisen voldaan is (bewijslast). Een rechter zal daar een oordeel over geven. Er wordt dan rekening gehouden met zowel de implementatie, als het belang van het getekende document.

De eenvoudige handtekening. Deze variant biedt de minste zekerheid. Vaak wordt deze ondertekening gedaan met een vinkje, een krabbel of een simpel akkoord. De herleidbaarheid van de identiteit van de ondertekenaar is lastig en de betrouwbaarheid laag. Ook hier is het verzamelen van bewijslast een taak voor jou!

Wat voor veel mensen niet bekend is, is dat een ingescande handtekening in veel gevallen ook doorgaat voor een ‘eenvoudige handtekening’.  De aantoonbaarheid is lastig. Waar je op papier dus volledige zekerheid hebt, is dit door het inscannen -wanneer je het origineel niet bewaart- geworden tot een digitale variant met de minste zekerheid. Lees hier meer over in dit artikel n.a.v. een uitspraak van de rechtbank Amsterdam.